Op woensdag 22 mei 2019 hebben we een bezoek gebracht aan Zeehondencentrum Pieterburen. Toen we net binnen waren hoorden we dat er net een nieuw zeehondje opgehaald werd. Vlak voordat we het zeehondencentrum verlieten lag dit zeehondje in de ruimte van de intensieve zorg, samen met zeehondje Cookie dat op zaterdag 18 mei 2019 was binnengebracht, het eerste jonge gewone zeehondje van dit jaar. In het zeehondencentrum worden zowel gewone als grijze zeehonden verzorgd, in de winter voornamelijk grijze zeehonden en in de zomer voornamelijk gewone zeehonden. Helaas lukt het niet om alle zeehonden te redden.

In het zeehondencentrum komen veel studenten van over de hele wereld helpen om de zeehonden te verzorgen en de kennis over zeehonden te vergroten. De zeehonden worden opgevangen in 3 fases, de eerste fase is de intensieve zorg, ze worden daar eerst onderzocht door een dierenarts en vervolgens 4x per dag gecontroleerd en gevoed met vispap. Na een week worden ze langzaam gewend gemaakt aan vast voedsel (haring). Zodra ze haring kunnen eten gaan ze naar fase 2, een vrij klein bassin waar indien nodig de verzorgers nog bij hen kunnen. Toen we buiten kwamen werd er net een grijze zeehond in een bassin van fase 2 losgelaten. Vervolgens gaan ze naar fase 3, een groter bad, waar ze nog wat aan kunnen sterken voordat ze weer worden losgelaten in de vrije natuur.

Behalve de zeehonden en informatie over zeehonden hebben ze ook een bloementuin, een tentoonstelling over de plastic soep in de zee en, na de containerramp in de Waddenzee, een tentoonstelling met spullen die uit de Waddenzee en van de stranden gehaald zijn die afkomstig zijn uit de overboord geslagen zeecontainers. Zoe de Ponie die gemaakt is van dit afval staat hier symbool voor.